Ο Όσιος Συμεών ο Θαυμαστορείτης
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αντιόχεια από γονείς Εδεσσινούς το 521. Η μητέρα του Μάρθα ήταν υμνωδός. Από πολύ νεαρή ηλικία, στράφηκε στον ασκητισμό επιλέγοντας ως μορφή άσκησης τον στυλιτισμό, εξ ου και η ονομασία του ως Νεός Στυλίτης. Αποσύρθηκε σε περιοχή έξω από την Αντιόχεια. Τα θαύματα που του αποδόθηκαν τον έκαναν να ονομαστεί ο τόπος άσκησής του, ως Θαυμαστό Όρος. Σύντομα γύρω του, συγκεντρώθηκαν αρκετοί νέοι ασκητές ως μαθητές του, ενώ προσείλκυσε και πολλούς προσκυνητές. Ενώ αρχικά διέμεναν σε καλύβες, οι μαθητές του σύντομα κατασκεύασαν λίθινο οίκημα με ναό για την κάλυψη και των λατρευτικών αναγκών τους. Τον βίο του συνέταξε ο μαθητής του και κατοπινός επίσκοπος Κύπρου Αρκάδιος και ο Νικηφόρος Ουρανός. Πέθανε σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών το 596. Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 24 Μαΐου.
Συγγραφικό έργο
Προϊόν της ομιλητικής-παραινετικής του δράσης προς τους προσερχόμενους θαυμαστές του, είναι οι “Τριάκοντα Ομιλίαι” του. Το περιεχόμενό τους είναι ασκητικό και ηθικό, με παραλήπτες τους ασκητές. Επικεντρώνεται στην προβολή της εγκράτειας, της καταδίκης των παθών και άλλων. Όλες ή οι περισσότερες, προέρχονται από την περίοδο που ήταν νέος, από την ηλικία των έντεκα ετών έως τα είκοσι τέσσερά του χρόνια. Επιστολές πρέπει να αντάλλασσε και με σημαίνοντα πρόσωπα. Διασώζεται μία προς τον αυτοκράτορα Ιουστίνο Β, όπου του αναφέρεται στην ανάγκη τιμωρίας των Σαμαρειτών που είχαν εξεγερθεί την περίοδο εκείνη, προκαλώντας σφαγές χριστιανών και καταστροφές των ναών τους. Η επιστολή αυτή αναγράφεται στα πρακτικά της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Επίσης μας έχουν διασωθεί τρία τροπάρια για τον σεισμό και άλλα στα Μηναία.
Διακόνημα
Η κάρα του Οσίου Συμεών του Θαυμαστορείτου ή Νέου Στυλίτου | Διακόνημα
Ο Όσιος Κυριακός εξ Ευρύχου Κύπρου.
Δὲν εἶναι γνωστὸ πότε ἔζησε ὁ Ὅσιος Κυριακός, ὁ ἀσκητὴς τῆς Εὐρύχου. Ἐκεῖνο ποὺ γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν ἀκολουθία του εἶναι ὅτι ἀπὸ βρέφος «ἐγένου τοῦ Κυρίου ἐραστής». Ἀγάπησε τὸν Θεὸ καὶ Τὸν ἀκολούθησε. Ἄφησε τὸν κόσμο καὶ ἔγινε πολιστὴς τῆς ἐρήμου καὶ ἐραστὴς τῆς ἡσυχίας.
Στὸ ἀσκητήριό του τὸν ἐπισκέπτονταν πλήθη πιστῶν, γιὰ νὰ τὸν δοῦν, νὰ τὸν συμβουλευθοῦν καὶ νὰ λάβουν τῆν εὐχή του. Καὶ ὁ Ὅσιος τοὺς δεχόταν ὅλους μὲ ἀγάπη καὶ ὑπομονή. Τοὺς δίδασκε καὶ τοὺς παρηγοροῦσε. Τοὺς συμβούλευε νὰ ἀφήσουν τὰ μίση καὶ τὶς κακίες μεταξύ τους καὶ νὰ μετανοήσουν.
Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς τὸν προίκισε μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. «Φέρων τὸν σταυρὸν ἐπ’ ὤμων σου… καὶ πάθη θανατώσας τὰ τοῦ σώματος συντόνοις ἀγρυπνίαις καὶ δεήσεσι χάριν ἀπείληφας, Ὅσιε, τοῦ θεραπεύειν νοσήματα», γράφει ὁ ὑμνογράφος. Καθημερινὰ στὸ κελλί του, μαζὶ μὲ τὴν διδασκαλία ποὺ προσέφερε, θεράπευε ἀσθενεῖς καὶ πάσχοντες.
Ἔτσι, ἀφοῦ ἔζησε ὁ Ὅσιος Κυριακὸς ὡς ἄγγελος στὴν ψυχή καὶ Θαυματουργός, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.
