Πράξεις Αποστόλων, ΙΓ'(13) 25-33
Νεοελληνική Απόδοση
Στην Αντιόχεια της Πισιδίας
Και καθώς ολοκλήρωνε ο Ιωάννης το δρόμο της αποστολής του, έλεγε: “Τι υπονοείτε εμένα πως είμαι; Δεν είμαι εγώ. Αλλά ιδού, έρχεται μετά από εμένα αυτός του οποίου δεν είμαι άξιος να λύσω το υπόδημα των ποδιών του”.
Άντρες αδελφοί, γιοι του γένους Αβραάμ και οι φοβούμενοι το Θεό μεταξύ σας, για μας ο λόγος της σωτηρίας αυτής αποστάλθηκε προς τα έξω.
Γιατί όσοι κατοικούν στην Ιερουσαλήμ και οι άρχοντές τους αγνόησαν αυτόν και τις φωνές των προφητών που διαβάζονται κάθε Σάββατο και τις εκπλήρωσαν, όταν τον καταδίκασαν.
Και ενώ δεν του βρήκαν καμιά αιτία θανάτου, ζήτησαν από τον Πιλάτο να θανατωθεί αυτός.
Μόλις λοιπόν τέλεσαν όλα όσα είναι γραμμένα γι’ αυτόν, τον κατέβασαν από το ξύλο και τον έθεσαν σε μνήμα.
Ο Θεός όμως τον έγειρε από τους νεκρούς.
Αυτός φανερώθηκε για πολλές ημέρες σ’ αυτούς που ανέβηκαν μαζί του από τη Γαλιλαία στην Ιερουσαλήμ, οι οποίοι τώρα είναι μάρτυρές του προς το λαό.
Και εμείς ευαγγελιζόμαστε σ’ εσάς την υπόσχεση που έγινε προς τους πατέρες μας,
γιατί αυτήν την υπόσχεση ο Θεός την έχει εκπληρώσει στα τέκνα τους, σ’ εμάς, όταν ανάστησε τον Ιησού, όπως και στο δεύτερο Ψαλμό είναι γραμμένο: Υιός μου είσαι εσύ, εγώ σήμερα σε έχω γεννήσει.